از آنجا که عاطفه عنصری معنوی محسوب می شود ، بر خلاف دیگر عناصر همچون تخیل که به مدد آرایه­ها و ابزار­های هنری در بستر زبان تحلی و خود­نمایی می­کنند ، در ژرف ساخت یک اثر ادبی روح و جانی به دیگر سازه­های هنری می­دهد ؛ آنها را زنده می­کند ، به فعلیت و جنب و جوش می­رساند و موجب می­شود مخاطب به درک عمیق­تری از اثر ادبی برسد .

ادامه مطلب

اما چشم اسفندیار شعر آنجاست که شاعر برای اینکه متن خویش را به سلامت از سنگلاخ الفاظ بگذراند و فتح قاف معانی کند بی آنکه نسبتی میان محتوا ، مضمون و لفظ برقرار کند چنان به کثرت آرایه‌ها و افراط در صنعت پردازی‌ها – چه در ساحت لفظ و چه در ساحت معنا – می پردازد که متن – شعر – نمی تواند توازنی و تعادلی در فربهی آرایه ها از یک سو و کم­مایگی و فرودینی محتوا برقرار کند و در کلیت و جامعیت متن لنگی و اعوجاج هویدا می شود .

ادامه مطلب