جرس فریاد می دارد . . . نخستین کلمه ای که با آن سروکار داریم منزل است . منزل به معنای محل نزول است و در قدیم در مسیر کاروانها منزلگاههایی را می ساختند تا کاروانها در آنجا چند روزی یا ساعتی استراحت کنند ( همان کاروانسراها ) البته که این منزلها محل سکونت و استقرار دائم نبودند و در واقع محل گذر و عبور بودند .

ادامه مطلب

از آنجا که عاطفه عنصری معنوی محسوب می شود ، بر خلاف دیگر عناصر همچون تخیل که به مدد آرایه­ها و ابزار­های هنری در بستر زبان تحلی و خود­نمایی می­کنند ، در ژرف ساخت یک اثر ادبی روح و جانی به دیگر سازه­های هنری می­دهد ؛ آنها را زنده می­کند ، به فعلیت و جنب و جوش می­رساند و موجب می­شود مخاطب به درک عمیق­تری از اثر ادبی برسد .

ادامه مطلب

اما چشم اسفندیار شعر آنجاست که شاعر برای اینکه متن خویش را به سلامت از سنگلاخ الفاظ بگذراند و فتح قاف معانی کند بی آنکه نسبتی میان محتوا ، مضمون و لفظ برقرار کند چنان به کثرت آرایه‌ها و افراط در صنعت پردازی‌ها – چه در ساحت لفظ و چه در ساحت معنا – می پردازد که متن – شعر – نمی تواند توازنی و تعادلی در فربهی آرایه ها از یک سو و کم­مایگی و فرودینی محتوا برقرار کند و در کلیت و جامعیت متن لنگی و اعوجاج هویدا می شود .

ادامه مطلب

شعر حافظ منشوری است در حرکت دوار : برجستگی ایهام و کنایه کلک خیال انگیز حافظ چنان باغ تفرجی را به صنع کشیده است که هر که پا در آن می گذارد از بوی خوشش سرمست می شود و به قدر قوّت شامه خود نصیب می بیند . چنان رستاخیزی در صورخیالی به پا کرده که ساکنان عرش نیز شیفته شعر او شده اند : صبحدم از عرش می آمد …

ادامه مطلب